Hayatım bir yemek tarifi olsaydı; biraz gastronomi, çokça pastacılık, bir tutam tecrübe...

Merhaba güzel insanlar, pastacılığa tutkumu bilen bilir, 2016 senesi günlerden bir gün bilgisayarda bilmem neyi aratırken karşıma çıktı Cake Show Istanbul yarışması inanın hatırlamıyorum. Tek hatırladığım idolüm dediğim ve hala öyle olan (bu konuya daha sonra detaylı değineceğim.) Deniz Orhun'unun da jüri olduğu bir yarışma oluşu benim heyecanıma heyecan katmıştı. Pastacılığa olan ilgim, yarışmalara olan merakım ve üstüne idolüm dediğim şefin jüri oluşu yarışmaya katılma sürecimi kısalttı. Hemen başvurdum ben de yarışmaya, Cake Show yarışmasının, bir diğer güzelliği beni kendine çeken yanı, sloganıydı. Görür görmez gözlerim ışıl ışıl,  kalbim küt küt oldu. "Her şey bir cesaretle başlar, destekle büyür". O kadar doğru ve yerinde bir slogandı ki bu ! ve bu sloganı okuyanın kendinden bir iz görmemesi neredeyse imkansız gibiydi. Başvuru yapar yapmaz kategorime uygun pasta fikirleri dönmeye başladı kafamda. Kuzenlerim, ailemle türlü fikir alışverişleri ve beyin fırtınaları net...

Merhaba güzel insanlar, nerede kalmıştık? İlle gastronomi olsun diyen ben aşçılık kazandım işte,  artık mesleki yola ilk adımı atmış sayılıyordum. Recep eniştemin hiç unutmadığım bir lafı çınlıyordu kulaklarımda, "Üniversiteye kapağı at, gerisi kolay". Üniversitenin kapısından girdin ya, artık işin daha kolay. Benim için de durum öyle mi oldu bakalım. Kazanmanın hemen ardından bölüme kayıt işlemlerini hallettik derken, dersler başladı. Teorik, pratik bir sürü dersler vardı, bunlardan bazıları: Yöresel mutfak, Dünya mutfağı, Ekmekçilik, Hijyen ve Sanitasyon. Dersler o kadar heyecanlandırıyordu ki beni hele pratik dersler, yeni tarifler, yeni teknikler, yeni sunumlar. Genelde ders işlenen yer klasik bir amfi veya derslikken, biz profesyonel bir mutfaktaydık. Ders işlenen yer sıra değil tezgah, araç gereçlerimiz kalem, silgi değil bıçak, kesme tahtası ve türlü mutfak gereçleriydi. Arkadaşlarımızdan kalem, silgi değil, tuz, biber alışverişi yapıyorduk. Kısacası her şey olması ger...

Merhaba güzel insanlar, bloğumu açma amacımdan biri olan, meslek seçimimde yaşadıklarımı ele almayı istiyorum bu yayınımda, sizleri en başa götürüp, geçmişime dair bir zaman yolcuğu yaptırmak istiyorum sizlere. 2012 senesi lise son sınıftayım ve mesleğime karar verdim, gastronomi okumak istiyorum. Şuan, yani 2020 senesinde oldukça popülerlik kazanan ve herkes tarafından bilinen bir bölüm olan gastronomi, ben lise son sınıftayken aşırı popüler olmamakla birlikte, insanlara meslek seçimimin gastronomi olduğunu söylediğimde, çoğu insanın bilmediğini ifade edici bir yüz ifadesiyle karşılaşıyordum. Popüler olmayan bir bölümü istememe rağmen, ailem, akrabalarım çok şükür en büyük destekçimdi ve tabii arkadaşlarım da. Lise sonlara doğru çoğu genç mesleki hedefine karar verememenin üzüntüsü içerisinde olabiliyor. Sen böyle bir üzüntü içerisindeysen sakın bunun için geç kaldığını düşünme. İnan bana, sana uygun bir meslek vardır. Benim mesleğimde yani gastronomi veya aşçılıkta karar kılmış, bazı...

Merhaba, bu benim ilk blog yazım. Bu nedenle önce kısaca kendimden bahsedeyim. Adım Halime Güdül, 10 Nisan 1995 doğumluyum, Giresunluyum. Küçük yaştan beri yemeğe, mutfağa ve özellikle pastacılığa tutkum var. Tutkumu sanata dönüştürmek, yaptığım yemek ve tatlılarla insanlara bir nebze manevi tatmin yaşatmak ve profesyonel olarak ilgilendiğim işimi, iyi bir şekilde öğrenerek başka insanlara aktarmak hayat amacımın bir parçasıdır. Bu nedenle Aşçılık okuyarak  başladığım Üniversite bölümümü Gastronomi ve Mutfak Sanatları ile tamamladım. Şuan mezunum, peki neden mi buradayım? Mesleki hayata girişimlerim esnasında,  girdikten sonra yaşadığım ve halen yaşamakta olduğum mesleki tecrübelerimi, bu tecrübelerden çıkardığım dersleri sizlere aktarmak ve bir nebze sizlere faydalı olmayı umduğum için buradayım. Yeni bilgiler, trendlerle sürekli kendini güncelleyen ve  bir disiplin dalı olarak karşımıza çıkan gastronomide öğrendiklerim okyanusta bir damla iken, bir bakıma bilginin payla...